Het ontstaan van de kleurenthriller

kleurenleer, Johannes Itten, Kleurcontrasten

Het rood van de twaalfdelige kleurencirkel neigt niet naar geel, noch naar blauw. Zijn machtige, onweerstaanbare stralingskracht laat zich niet gemakkelijk onderdrukken, is echter bijzonder flexibel en bestrijkt de grootste verscheidenheid aan karakter.

Johannes Itten, Kleurenleer, Tirion 2000

In mijn uitgave Een kleurenthriller is rood precies dat laatste waar Itten in bovenstaand citaat over spreekt: een karakter. Het hoofdpersonage in de kleurenthriller Roodkapje.

De kleurenthriller Roodkapje verteld met kleurcontrasten

De kleurenthriller Roodkapje is een kunstenaarsboek, gemaakt in een oplage van 3 exemplaren. 1 exemplaar is opgenomen in de collectie van Museum fur Gestaltung in Berlijn. Aan deze editie is een Engelse vertaling van het scenario toegevoegd.

 


Hoe het begon, de allereerste versie: Wit boek 2010

Eind 2010 heb ik het scenario geschreven voor dit beeldverhaal. Het verhaal begon als een opdracht op de kunstacademie bij docent, boekvormgever en beeldend kunstenaar Klaus Baumgärtner. Hij gaf ons allemaal een geheel wit, onbedrukt boek met zachte kaft en daarbij de opdracht het te vullen zoals wij dachten dat het beste was. Hij was een van de eerste die ik hoorde zeggen dat een boek naast een ruimtelijk object ook tijd was. Een beeldopvolging net als een film. Ik kon er niet goed van slapen, zo’n indruk maakte het.

Beeldopvolging

Ik zocht naar een onderwerp dat zich perfect zou lenen voor die opeenvolging van beelden. En ik dacht aan beeld en nabeeld. Nabeeld is altijd, zoals het woord zegt ja ha, ná het beeld. Het is het spannende fenomeen dat je door iets te zien, iets anders wat er niet is, ziet. Kleur en licht maken dat je nabeelden ziet. Een verhaal over kleur kon dus perfect die stelling van een beeldsequentie aantonen, dacht ik. Maar een narratief zou wel helpen. Want een sequentie heeft wel wat spanning nodig om een pageturner te worden. Het verhaal is gebaseerd op het sprookje Roodkapje.

kleurenthriller roodkapje verteld met kleurcontrasten

Op een heldere ochtend gaat ze op pad.

De kleurenthriller Roodkapje: het scenario.

Gouache kleuren 2016

Zeer verdrietig is dat Klaus niet meer leeft. Net als veel mensen met wie hij werkte en andere oud-studenten mis ik hem nog regelmatig. Bepaalde ontdekkingen, projecten en gedachten had ik heel graag met hem willen delen. Ik had met hem de afspraak dit boek nog eens verder te ontwikkelen en als het even kon uit te geven. Ik doe het nu. Ik schilder alle scenes uit het script in gouache.

Rood

Rood is het hoofdpersonage. (Niet de kleur voor karakter Roodkapje trouwens, daarover later meer.) Primair rood koop je niet in een potje en ik blijf nog wel een tijdje mengen tot ik mijn rood heb gevonden. Ultiem rood. Maar ook het rood dat aan de ene kant zonder blikken of blozen naar geel toe kan buigen en overtuigend blauw tot paars in zich op kan nemen.


Deze kleurenthriller was het uitgangspunt waarna ik met behulp van een subsidie van het Stimuerlingsfonds voor de creatieve industrie een artist in residence plek voor 2016-2017 kreeg aangeboden bij het Museum fur Gestaltung in Berlijn.