Stel rood is geen object maar een werkwoord. Het is actief, en levendig. Wat zien we dan?
Uit het visuele essay To be Red, 2020, Barbara Collé.
Geïnspireerd op een idee uit het boek Braiding Sweetgrass van Robin Wall Kimmerer, maakte ik dit videowerk. In het Potawatomi, de taal van de voorouders van Kimmerer, bestaan de werkwoorden ‘to be a bay’ en ‘to be red’. Bij een levende en veranderlijke baai kan ik me makkelijk iets voorstellen, maar bij ‘to be red’? Als kleur levendig en veranderlijk is, wat zien we dan precies?
Met deze vraag als uitgangspunt vermengt water dat golft, stroomt en klatert zich met rood dat pulseert, kleurt en ruimtelijk is. Is kleur waarnemen iets anders dan kleuren denken? Hoe ervaren we kleur?
Dit essay is onderdeel van het ArtEZ Studium Generale programma LAND: over klimaatafbraak, eigendom, territorium en kolonialisme. In deze bijdrage licht Barbara Collé het visuele onderwerp kleur uit en verbeeldt daarmee de mogelijkheid van een andere relatie met onze omgeving. Het belicht Indigenous wisdom, de westerse scheiding tussen subject en object en de rol van ervaring in onze relatie met de natuur en de aarde.
Bekijk via deze link mijn gehele bijdrage aan het ArtEZ programma >>
Dit videowerk is geïnspireerd op Learning the Grammar of Animacy uit het boek Braiding Sweetgrass: Indigenous Wisdom, Scientific Knowledge and the Teachings of Plants, Milkweed Editions 2013 van Robin Wall Kimmerer.
